Dag 13 Cusco - Heilige Inca Vallei

21 september 2016 - Cuzco, Peru

Lieve allemaal

Leuk jullie reactie`s iedere keer weer te lezen.
Vandaag weer een fantastische dag gehad
Vanmorgen zijn we om 8.00 uur vertrokken en gaan we naar de Heilige Inca Vallei.
De koffer laten we achter in ons hotel in Cusco en de komende twee dagen gaan we op pad met een rugzak. Er staat een prachtige dagtocht door de Heilige Inca Vallei op het programma.

De Heilige Vallei van de Inca’s
Ze liggen verscholen tussen de toppen van de Andes
De heilige vallei van de Inca's of het heilige dal van de Inca's (Spaans: Valle Sagrado de los Incas) is een vallei in de Peruaanse Andes nabij de Inca hoofdstad Cuzco. Globaal gezien wordt het hele gebied tussen het dorp Písac en de ruïnestad Ollantaytambo parallel aan de Urubamba rivier ("heilige rivier") ertoe gerekend.

De vallei wordt gevoed door vele rivieren, die afdalen door aangrenzende valleien en kloven en bevat talloze archeologische overblijfselen en dorpen. De vallei werd sterk gewaardeerd door de Inca's vanwege haar specifieke geografische en klimatologische voordelen. Het vormde een van de belangrijkste centra voor de landbouw en is nog altijd de beste plaats voor de verbouw van maïs in Peru.

Via prachtige route door de vallei bezoeken we eerst een Inca ruïne in Ollantaytambo 
Hier kregen we een rondleiding en konden we helemaal naar boven klimmen , een hele pittige klim maar met veel rust momenten is het me toch gelukt om boven en weer naar beneden te komen.
Ik merk wel dat we nu een stuk lager zijn dan Puno. Ik kan hier weer mee doen met de wandelingen dat lukte mijn in Puno ivm de hoogte helemaal niet.

Ollantaytambo Ruins
Ollantaytambo, een voormalig Inca administratief centrum en de poort naar de Antisuyo (de Amazone hoek van het Incarijk), Ollantaytamboligt aan de noordkant van de Heilige Vallei. Ten tijde van de Spaanse invasie en verovering van Peru Ollantaytambo diende als het laatste bolwerk van Inca Manco Yupanqui, leider van de Inca weerstand op het moment. Tegenwoordig is de Ollantaytambo ruïnes en de stad zijn een belangrijke en populaire toeristische attractie in de Heilige Vallei.belangrijkste attractie van de stad is het Ollantaytambo fort aan de rand van de nederzetting in een sectie bekend als de Temple Hill.

Als je de Inca trap naar de top van het fort van de Ollantaytambo ruïnes klim je begint te doorgronden hoe groot deze structuur is. De terrassen zijn groter dan de gemiddelde man en veel breder dan ze eruit zien van de bodem. Op de top van het fort is de militair gebied. Vanaf hier is waar Inca Manco en zijn soldaten keken naar de Spaanse indringers. Dit was een geweldige uitkijkpunt, en alleen als je daar doe je je realiseert hoe hoog je bent en hoeveel u kunt zien uit naar de Heilige Vallei . Op korte afstand van de top van het fort komt je in de tempel complex. Deze sectie bevat veel fijn bewerkte stukken steen, zoals de behuizing van de Tien Niches. Als je de belangrijkste tempel van de zon in te voeren vindt je een aantal van afgedankte grote stenen bekend als piedras cansadas, . Dit onvoltooide tempel houdt de muur van de Zes Monoliths. Elk van deze stenen weegt 50 ton en werden uit de nabijgelegen steengroeve gebracht.
Je kan je totaal geen voorstelling van maken hoe dit toen gemaakt is.

Via een schitterende route bezoeken we het CondorCochahuasi Animal Sanctuary in de Heilige Inca Vallei , dit kregen we cadeau ter ere van 20 jarig bestaan van Fox
Hier vangt men bedreigde diersoorten in de Andes op.
We hebben hier  o.a. de Condor, verschillende soorten Ara's en Papegaaien, Lama`s , Alpaca`s een baby beertje en wilde katten waaronder de  Pumas  gezien. De Condor zag je nu wel van heel dicht bij en kon je pas echt goed zien hoe groot ze zijn.

Ccochahuasi Animal Sanctuary
Ccochahuasi dierenasiel (CAS), is een familiebedrijf particuliere organisatie, gewijd aan het redden en verzorgen van dieren die hebben geleden mishandeling van welke aard dan ook van de voormalige eigenaars of kwade stropers of illegale jagers wie commercialiseren beschermde soorten.
Deze geredde dieren worden onder de hoede van CAS gezet door de Forest Rangers, een afhankelijkheid van de nationale politie of door de Rijksoverheid. 
Het dierenasiel werkt als een familiebedrijf en overleeft alleen vanuit toeristische schenkingen en aankopen van diervriendelijke producten uit hun souvenirwinkel. De Peruaanse regering onderschrijft en legaliseert hun papierwerk, maar biedt geen financiële steun

Sinds CAS werd Ingesteld in 2007 geven ze onderdak aan wilde soorten, waarvan er vele in gevaar worden gebracht. Een van de soorten met uitsterven bedreigd is The Andes Condor, het verdient bijzondere aandacht, omdat de bevolking ernstig is gedecimeerd, en de inspanningen om de reproductie in gevangenschap en later vrijgeven van de jonge Condors aan te moedigen. De veren zijn van grote waarde voor een aantal ambachtslieden die later verkopen ze als souvenir voor toeristen, deze activiteit stimuleert de illegale jacht op deze prachtige vogels.

Via schitterende route`s door de valleien brengen wij verder een bezoek aan onder andere Maras en Moray
In Moray hebben we rondgelopen hoe meer je naar beneden liep hoe aangenamer de temperatuur werd en hoe het minder waaide , heel apart.

Moray 
Moray of Muray ( Quechua) is een archeologische site in Peru op ongeveer 50 kilometer (31 mijl) ten noordwesten van Cuzco op een hoog plateau op ongeveer 3.500 meter (11.500 voet) en net ten westen van het dorp Maras . De site bevat ongewone Inca- ruïnes, voornamelijk bestaande uit verschillende terrassen circulaire depressies, Moraywaarvan de grootste is ongeveer 30 meter (98 voet) diep. Zoals met vele andere Incaplaatsen, het heeft ook een irrigatiesysteem.

Het doel van deze indrukkingen is onzeker, maar de diepte, ontwerp en oriëntatie ten opzichte van wind en zon zorgt voor een temperatuurverschil van wel 15 ° C (27 ° F) tussen de bovenkant en de onderkant. Het is mogelijk dat grote temperatuurverschil werd door de Inca om de effecten van verschillende weersomstandigheden op gewassen bestuderen. Speculatie over de site heeft geleid tot een discussie over Moray als een Inca agrarische experiment station . Zijn microklimaat voorwaarden en andere belangrijke kenmerken heeft geleid tot het gebruik van de site als een centrum voor de oude studie van domesticatie, acclimatisatie, en hybridisatie van wilde plantensoorten die zijn gewijzigd of aangepast voor menselijke consumptie.

Maras
Het dorp Maras ligt in de regio Cuzco van Peru, op 40 km afstand van de stad Cuzco. Het is gelegen in de Heilige vallei van de Inca's. De lokale toeristische bezienswaardigheid zijn de zoutmijnen, waar zout wordt gewonnen. Sinds de Incatijd werd deze plek al gebruikt om zout te winnen. Er zijn terrassen gebouwd, waar water doorheen loopt. Dit water komt uit de bergen en bevat zout. Door het effect van de zon verdampt het water en blijft het zout liggen.
Zoutpannen 
Sinds de pre-Inca tijden, zout is in Maras verkregen door verdamping van zout water van een lokale ondergrondse stroom. De zeer zoute water komt in de lente, een natuurlijke afvoer van de ondergrondse stroom. De stroom wordt geleid tot een ingewikkeld systeem van kleine kanalen aangelegd, zodat het water loopt geleidelijk naar beneden op de enkele honderden oude vijvers aangebouwd. Bijna alle vijvers zijn minder dan vier vierkante meter in het gebied, en niemand meer dan dertig centimeter in de diepte. Alle noodzakelijkerwijze gevormd in veelhoeken met de waterstroom nauwkeurig gecontroleerd en bewaakt door de arbeiders. De hoogte van de vijvers langzaam af, zodat het water door de talloze takken van de watervoorziening kanalen kan stromen en lMarasangzaam worden ingevoerd door middel van een inkeping in een zijwand van elke vijver. Het juiste onderhoud van de aangrenzende feeder-kanaal, de zijwanden en het water-entry notch, onderkant van de vijver, de hoeveelheid water en de verwijdering van geaccumuleerde zoutlagen vereist nauwe samenwerking tussen de gemeenschap van gebruikers. Het is overeengekomen tussen de omwonenden en de vijver van de werknemers dat het coöperatief systeem werd opgericht in de tijd van de Inca's, zo niet eerder. Zoals water verdampt uit de zon verwarmde vijvers, het water wordt oververzadigd en zout neerslaat als verschillende grootte kristallen op de binnenoppervlakken van aarden wallen een vijver en op de vijver van de aarden vloer. De keeper van de vijver is afgesloten dan is de water-feeder inkeping en laat de vijver droog gaan. Binnen een paar dagen de keeper zorgvuldig schraapt het droge zout uit de zijkanten en de bodem, zet het in een geschikt vat, heropent de watervoorziening notch, en voert het zout weg. Kleur van het zout varieert van wit tot licht roodachtig of bruin tan, afhankelijk van de vaardigheid van een individuele werker. 

Vanavond hebben we een diner met de hele groep gehad ,die word vanaf morgen gesplitst.
13 reisgenoten gaan de 4 daagse Inca trail lopen, deze tocht is voor mij (helaas) te lang en te zwaar . Wil mijn reisgenoten heel veel succes wensen met deze 4 daagse trekking. Ben wel heel benieuwd naar jullie verhalen en ervaring van de Inca trail
 

4-daagse trektocht over de Inca Trail
Hieronder volgt een typisch voorbeeld van 4-daagse, georganiseerde trektocht over de Inca Trail.Zo heb je en beetje een voorstelling hoe die tocht is.

Dag 1 – De trekkers nemen meestal de trein uit Cusco, of stappen halverwege op, bij Ollantaytambo. Eventueel kun je ook de bus nemen. Na het oversteken van de Río Urubamba (Vilcanota), begint de eerste (makkelijke) beklimming van het parcours: Llaqtapata (ook wel Patallacta). Hier begon Bingham ook zijn ontdekkingsreis.
Het pad kruist vervolgens de Río Cusicacha, en loopt verder langs de rivier totdat het pad begint te stijgen. Je treedt het dorpje Huayllabamba binnen. De meeste groepen brengen hier hun eerste nacht in een tentje door. Totale afstand: 10 tot 11km

Dag 2 – Dit is de moeilijkste dag van de tocht. Vanuit Huayllabamba begint een steile klim van een uur, die je langs de ruines van Llullucharoc leidt. Llulluchapampa, een geïsoleerd dorpje dat in een vlak weiland ligt, is een inspannende 2 uur durende klim door nevelwoud. Je hebt nu een buitengewoon uitzicht op de vallei. De volgende top is de gevreesde Abra de Huarmihuañusqa, ook wel de ‘Dead Woman’s Pass’ genaamd. Dit is het hoogste en beruchtste punt van de Inca Trail. De lucht is ijl op een hoogte van 4200 meter. Hier is de Inca Trail écht zwaar, met een 2,5 uur durende klim in de hete zon, met bovenaan de top een straffe, koude wind. Ijzel en sneeuw zijn niet ongewoon op dit punt.
Na een welverdiende rust op de top daalt het pad daalt fors. Je daalt af naar Pacamayo waar je meestal overnacht in een tentje. Totale afstand: 11km.

Dag 3 – Op de derde dag loop je over de best bewaard gebleven delen van de Inca Trail. Hier loop je over het originele werk van de Inca’s!
Je loopt nu naar de volgende bergpas (1 uur). Je treft onderweg de ruines van Runcuracay aan. De cirkelvormige structuur (de naam betekent “mandvormig”) van de ruines is uniek en verschilt sterk van de andere restanten die je tegenkomt op de Inca Trail. Hierna begin je een steile klim die je in een uur leidt naar de tweede pas van de dag: Abra de Runcuracay (3900 m). Net over de top ligt een officiële camping. Je hebt hier een prachtig uitzicht op de Vilcabamba bergketen. Na het passeren van een natuurlijk gevormde tunnel leidt het pad langs een meer en een prachtige trap naar Sayacmarca (3500 meter), genoemd naar de bijna ontoegankelijke, ruige omgeving met haar duizelingwekkende kliffen. Je vindt hier restanten van rituele baden en een terras met uitzicht op de Aobamba vallei, wat erop duidt dat deze plek vroeger niet bewoond was, maar in plaats daarvan diende als een rustpunt voor reizigers.

De Inca Trail leidt verder naar Conchamarca, een ander rustpunt. Het pad is in in goede, authentieke staat en leidt door een dichte jungle met exotische vegetatie, zoals korstmossen, bromelia’s en orchideeën en een aantal unieke vogelsoorten. Na het passeren van een oude Inca-tunnel, stijgt het pad gedurende 2 uur, totdat je de derde grote pas bereikt, de Phuyupatamarca (3800 meter). De slotklim is aanzienlijk eenvoudiger dan de vorige twee. Op deze pas kun je genieten van een spectaculair uitzicht op de Urumbaba vallei. Vanaf dit punt zijn de hoogste besneeuwde bergtoppen van het gebied zichtbaar, met vele toppen boven de 5.500 m. Het einde van de Inca Trail is in zicht. Het toeristische stadje Aguas Calientes ligt onder je en je kunt nu de achterzijde van de Machu Picchu piek zien.

Na de pas bereik je de gerestaureerde ruines van Phuyupatamarca. Het oude dorp heeft een toepasselijke naam: “stad boven de wolken”. De overblijfselen van zes ceremoniële baden zijn duidelijk zichtbaar, evenals de terassen. Een stenen trap van 2250 treden daalt af in het nevelwoud. Trek er gerust 1,5 uur voor uit. Wanneer je de splitsing bereikt, kun je linksaf naar de waaiervormige Intipata terrassen. Sla je rechtsaf dan bereik je de buitengewone ruïnes van Huinay Huayna. Hoewel deze ruines dichtbij Machu Picchu liggen, werden ze pas ontdekt in 1941.
Totale afstand: 15 kilometer.

Dag 4 – Je vertrekt vanuit Huinay Huayna en vanaf nu zul je nog maar één doel voor ogen hebben: Het bereiken van Intipunku (de Zonnepoort) en daarna afdalen naar Machu Picchu. Zorg ervoor dat je op tijd in Machu Picchu aankomt voor de prachtige zonsopgang van de ruines. Vaak vertrekken reisgezelschappen al om 04:00. Je kunt dat om ongeveer 06:30 Machu Picchu bereiken. Het enige wat je nog scheidt van het wereldberoemde Unesco Werelderfgoed is een tocht van ruim een uur langs stenen Inca paden en vervolgens een bijna verticale klim van 50 stappen. De afdaling van Intipunku naar Machu Picchu duurt ongeveer 45 minuten.

Ik kan uitslapen , kan tot 9.00 uur ontbijten en wij worden om 11.30 uur opgehaald en gaan wij met z`n vijven en de reisleider  richting Aguas Calientes

Groetjes en tot morgen als ik weer Wifi heb
Anita

Foto’s

6 Reacties

  1. Gerda vosman:
    22 september 2016
    Prachtig prachtig prachtig. Groetjes
  2. Yvonne de Wit:
    22 september 2016
    Wat mooi weer, Anita !! Een reis met veel indrukken !!!
    Groeten
  3. Yvonne:
    22 september 2016
    Denk dat ik ook maar een keer naar Peru moet, alleen de hoogte houdt mij tegen.
    Verder prachtig reisverslag en mooie foto's
    Liefs van ons.
  4. Aldy Ruiter:
    22 september 2016
    Jeetje, Anita; wat gaaaaaf!!!! Ik geniet van jouw verhalen en zie het zo voor me!!! Ik hou van ruïnes en de verhalen van vroeger!!! TopTopTop! Nog veel geniet-plezier
  5. Evelien Pasman:
    22 september 2016
    He Anita. Je hebt weer een mooie dag gehad en nog actief geweest ook met het klimmen. Zal weer een hele belevenis zijn geweest. Ik denk dat als Martin mee was geweest wel ging voor de vierdaagse trektocht. Echt wat voor hem. Nog veel plezier en liefs van ons
  6. A.Harms:
    23 september 2016
    Prachtig weer.